Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017

Lunar: Ένας κόσμος από διαρκείς ανακαλύψεις


"...Όλη η μουσική προϋπάρχει σε μία μη προφανή σφαίρα της πιθανότητας  και είναι στη δική μας ικανότητα να αντιληφθούμε αυτές τις πιθανότητες, ώστε αυτή (η μουσική) να έρθει στον κόσμο όπως τη γνωρίζουμε. Αυτή η διαδικασία θυμίζει με πολλούς τρόπους το ανακλώμενο φως. Μόνο αν μπορούμε να υπηρετούμε ως μια καθαρή επιφάνεια στην οποία μπορεί αυτό να ανακλαστεί, μπορούμε να ελπίζουμε ότι είμαστε αντάξιοι υπηρέτες της μεγάλης τέχνης της μουσικής, αντικατοπτρίζοντας έτσι την αληθινή της φωτεινότητα και καθαρότητα. "
 γράφει ο ακροβάτης
Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας κανείς το παραπάνω, όπως και όλο το σχετικό σημείωμα, στο εσωτερικό ενός δίσκου, είτε έχει τον έχει ήδη ακούσει,  είτε τον έχει ακούσει αποσπασματικά, προϊδεάζεται για κάτι διαφορετικό από ένα απλό δισκογραφικό ή γενικώς μουσικό δημιούργημα, και νοιώθει την ανάγκη να τον ακούσει, είτε ξανά, είτε για πρώτη φορά, με μεγαλύτερη προσοχή.

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το εσωτερικό του "Lunar", της καινούργιας δισκογραφικής δουλειάς του Ross Daly και της Κέλυ Θωμά, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή, μετά από ένα πρώτο στάδιο ηλεκτρονικής μόνο διακίνησης και το οποίο παρουσιάζουμε σήμερα. Το "Lunar" είναι ένας διπλός δίσκος και σε αυτόν παίζουν επίσης κρουστά, ο Saam Schlamminger, ο Zohar Fresco και η Μαρίτζια Κατσούνα.

Αυτή η αλήθεια για την οποία μιλήσαμε στην αρχή λοιπόν, δεν αργεί να επιβεβαιωθεί. 

Το "Lunar", αποτελεί μία σειρά δεκατριών συνθέσεων, δέκα του Ross Daly, μίας του Talip Özkan, μίας παραδοσιακής από το Rajasthan, και μίας κρητικής παραδοσιακής, παιγμένων με ένα μόνο κατά τα φαινόμενα απλό και μόνο κατά τα φαινόμενα απλώς ποιοτικό σχήμα, ενός, δύο ή περισσότερων τοξοτών (σοπράνο λύρα,τάρχου, λύρα, tanpura), ενός, δύο η περισσότερων εγχόρδων (αφγανικό ραμπάμπ, bass ραμπάμπ, σάζι), και ενός ή δύο κρουστών (μπεντίρ,cymbal), σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους.  Όμως πέρα από τους προφανώς ποιοτικούς συντελεστές του  (Ross Daly, Κέλυ Θωμά, Saam Schlamminger, Zohar Fresco,Μαρίτζια Κατσούνα), την αναμενόμενη ποιότητα των συνθέσεων, και το τελικό αποτέλεσμα, είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό, ή τουλάχιστο έτσι μας κάνει να νοιώθουμε.

Το "Lunar" είναι ο δίσκος των συνεχών ανακαλύψεων, τόσο όσο αφορά στο ίδιο, όσο και στα όσα προκαλεί στον ακροατή, όσα σύμφωνα και με το σημείωμα, αυτός επιλέγει να ανακαλύψει από αυτά που ήδη έχει μέσα του. 

Ανακαλύπτει κανείς μια άλλη διάσταση για την επαφή του με τη μουσική, αυτή του να έρχεται κοντά της όχι επιφανειακά και εύκολα, αλλά με προσοχή, ή με όση προσοχή μπορεί αυτός να δώσει. Οι δεκατρείς συνθέσεις του "Lunar" δίνουν όλο και περισσότερα στον ακροατή, όσο περισσότερο τις ακούει. Αποκαλύπτουν κομμάτια της ψυχής των συνθέσεων, των ανθρώπων που παίζουν, των διαλόγων μεταξύ τους, των ατομικών μουσικών στιγμών τους, μπορεί κανείς να φανταστεί, να τους δει μπροστά του.

Ανακαλύπτει κανείς επίσης μια άλλη διάσταση της ίδιας της μουσικής, που ξεπερνά πολύ τη σύνθεση ή  τους συντελεστές, αυτή της συνολικής έκφρασης, αυτού που έρχεται στα αυτιά και το σώμα του, μιας έκφρασης που δε διστάζει, και πολύ καλά κάνει, να παντρεύει ήχους φαινομενικά απομακρυσμένους μεταξύ τους, ήχους από την Κρήτη, τα Βαλκάνια, το Αφγανιστάν, την Περσία, το Rajasthan, την Τουρκία αλλά και ήχους με πιο πρόσφατη ιστορία, και να συγκινούν σε ένα ενιαίο αποτέλεσμα, αποπνέοντας μια αίσθηση ελευθερίας.

Ανακαλύπτει επίσης  πως τα παραπάνω, συνοδεύονται από μία κεντρική φιλοσοφία, όπως μπορεί κανείς να κατανοήσει από το σημείωμα του δίσκου, αλλά και από μια πραγματική μυθωδία, γύρω τόσο από το όνομά του, όσο και από τους τίτλους των συνθέσεων, όπως εξηγείται επίσης αναλυτικά. Στο "Lunar" συναντά κανείς  πρίγκιπες της Περσίας, δημιουργούς της Νύχτας, χρυσά φεγγάρια,κόκκινες αυγές, πανάρχαιες θεότητες που διαφεντεύουν τις ψυχές, προσωποποιήσεις του φεγγαριού, φυσικά φαινόμενα, όνειρα αλλά και αγαπημένα πρόσωπα που χάθηκαν και όλα τα παραπάνω γίνεται σαφές πως δεν αποτελούν μια απλή ονοματοδοσία, ένα απλό περιτύλιγμα  και αυτό είναι που επίσης κάνει το δίσκο πιο γοητευτικό.

Ανακαλύπτει τέλος κανείς κομμάτια του εαυτού του. Όλα τα παραπάνω, ειδικά αν κάποια στιγμή ακούσει κανείς το δίσκο έχοντάς τα υπόψη, αλλά ακόμα και αν δεν το κάνει, δίνουν στο "Lunar", μία ακόμα, πιο σπάνια και πιο σημαντική αρετή.  Ακούγοντας το κανείς, ανεξαρτήτως του που, σε τι κατάσταση βρίσκεται, τι κίνητρο έχει για να συναντηθεί μαζί του, ειδικά όμως αν το ακούσει κάποια στιγμή με προσοχή, το σίγουρο είναι ότι σκέφτεται και φαντάζεται. Είτε βλέπει κανείς ένα σύνολο από μουσικούς που παίζουν, είτε βλέπει τη μυθωδία που περιγράψαμε παραπάνω, είτε φαντάζεται εικόνες, προσωπικές, ή άλλες, το σίγουρο είναι ότι δίνει περισσότερη σημασία σε πράγματα που δεν έδινε, στις αισθήσεις του και αναμετριέται έτσι κομμάτια του ίδιου του του εαυτού, αναρωτιέται ποιος είναι ο δικός του ρόλος σε αυτόν τον κύκλο του φωτός και της αντανάκλασης, ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο έρχεται σε επαφή με τη μουσική, με τη δημιουργία και την ψυχή του. Αυτή ίσως είναι και η πιο σημαντική συμβολή του "Lunar", είναι σίγουρο ότι είναι και η πιο ξεχωριστή του αρετή.

Λίγο πριν το τέλος, οφείλει να επισημάνει κανείς πως στο τελικό αποτέλεσμα του "Lunar" συνέβαλαν με την τεχνική τους υποστήριξη, ο Βαγγέλης Αποστόλου, καθώς και ο Efren Lopez, ενώ η εικαστική επιμέλεια ανήκει στη Βιβή Παντελάκη.

Το "Lunar", η νέα δισκογραφική δουλειά του Ross Daly και της Κέλυ Θωμά, ένας κόσμος διαρκών ανακαλύψεων, είναι εδώ, ήρθε αυτές τις μέρες κοντά μας, σε φυσική μορφή και αυτοί αλλά ακόμα περισσότεροι είναι κάποιοι από τους λόγους για να συναντηθεί κανείς μαζί του.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου